Jan De Groef
Jan De Groef wordt geboren op 29 april 1957 in Weelde. Als jongste zoon groeit hij op in een gezin van zeven. Zijn vader Bernard De Groef is gemeentesecretaris en zijn moeder, Anna Van Baelen huismoeder. Hij volgt een vijfjarige opleiding Beeldende Kunsten in Mechelen. Gedurende die periode behaalt hij ook een graduaat in Openbare Werken aan de Technische Scholen te Mechelen in het avondonderwijs. Van 1981 tot 1984 volgt Jan beeldhouwkunst aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Als afstudeerwerk , maakt de kunstenaar een immens paard dat hij in twee moet snijden om het uit zijn atelier te krijgen. Hiermee verdient hij een Eervolle Vermelding voor de Bugattiprijs. In 1992 gaat hij gaat met zijn gezin in Oud-Heverlee wonen, waar hij meer en meer les zal geven in onder andere de Gemeentelijke Schilder-en tekenacademie te Vaalbeek, in de Academie voor Beeldende Kunst te Aarschot, de Kunstacademie in Sint-Pieters-Leeuw, de Academie voor Beeldende Kunsten in Woluwe en Etterbeek en momenteel geeft hij les in de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunst te Herentals.
Zijn werk
Het sculpturale oeuvre van Jan De Groef focust op de menselijke figuur. Voornamelijk kleine statuetten, portretten en levensgrote standbeelden. Door de jarenlange beroepservaring heeft de kunstenaar een sterke materiaal-technische expertise opgebouwd wat betreft de verschillende stappen van het creatieproces van een beeld: van een klein klei model, naar het mouleren en afgieten ervan, naar het eindresultaat in brons of kunsthars. Daarbij aansluitend werkt hij met traditionele materialen zoals klei en brons alsook moderne materialen, kunstharsen en wassen platen. Het artistieke en technische vakmanschap wordt vanaf het ontwerp tot de finale uitvoering door Jan De Groef zelf uitgevoerd.
Statuetten
De statuetten (± 30 cm) zijn opgebouwd met wassen plaatjes en nadien met de verloren-was methode in brons gegoten. De sierlijke poses van vrouwen, mannen en vrouwen samen spreken tot de verbeelding. Deze figuren vormen een synthese van figuratieve en abstracte vormen, organische en geometrische vlakken.
Levensgrote beelden
De menselijke anatomie komt het best tot zijn recht in de levensgrote beelden. Vanuit de diverse materialen ontstaan atleten. Grote en krachtige sporters, in het heetst van de strijd die tijdens de eindsprint alles geven. Gespierde lichamen, gefocuste blikken betrekken de kijker mee in de competitie. De modellering van de musculatuur getuigt van nauwgezette observatie van levende modellen, actiefoto’s en anatomieboeken. De figuren worden realistisch weergegeven, toch ook geïdealiseerd volgens de persoonlijke smaak van Jan De Groef. De kunstenaars voorliefde voor de heroïsche figuren van Michelangelo, Bernini en Rodin spreekt uit zijn werk.
Zijn beelden onderscheiden zich van de klassieke voorgangers in hun dynamiek, expressieve spierkracht, individuele portretten en hedendaagse opstelling (bv. Marathonlopers, Cyclocrossers). In de 21ste eeuw waarin multimediale- en abstracte sculpturen het kunstlandschap domineren en het vakmanschap lijken te overtreffen, is dit een gewaagde toch zeer bewuste keuze. Jan De Groef plaatst figuratieve beeldhouwkunst opnieuw in de kijker met overtuigende en ontroerende beelden.